Σαν έρθει η άνοιξη!

Φέτος η άνοιξη για μένα ήρθε λίγο πρίν μας χαιρετίσει ο Φλεβάρης!
Ήρθε όταν μέσα μου άρχισε πάλι να ανθίζει η ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά.
Τα καλά αποτελέσματα της βιοψίας και να δύο ακόμα ευχάριστα νέα με έκαναν να άνθισω.
Ναι η βιοψία βγήκε καθαρή, ακόμα και αν βρέθηκε μικρή εστία κακοήθειας ένιωσα πολύ τυχερή μέσα απο όλο αυτό! Μιας και το πρόλαβα στην αρχή του.
Τέλος λοιπόν σε όλες τις σκέψεις, σε όλο το άγχος και σε ότι άλλο βρισκόταν μέσα στο μυαλό μου ένα μήνα τώρα.
Νιώθω ευγνωμοσύνη, νιώθω γαλήνη που δεν θα χρειαστεί να αφήσω τα παιδιά μου για να μπω για ραδιενεργό ιώδιο. Το κεφάλαιο έκλεισε!
Νιώθω πιο ήρεμη...
Η φετινή άνοιξη σηματοδοτεί για μένα μια νέα αρχή.
Αρχή για νέους στόχους, χωρίς στόχους δεν μπορώ, νιώθω πως δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω.
Σηματοδοτεί μια νέα πλευρά του εαυτού μου, την αποδοχή κυρίως όλων αυτών που συνέβησαν τους τελευταίους μήνες.
Είχα γράψει αυτό το κείμενο, και νομίζω πως ήρθε η ώρα να βρω εμένα. Να βρω όλα εκείνα που θα με κάνουν να νιώθω δημιουργική, να νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Να μην πιέζω το εγώ μου εγκλωβίζοντας τον σε επιλογές που δεν μου ταιριάζουν.
Κάποια γίναν ήδη πράξη! Κάποια περιμένουν ακόμα...
Αναθεώρησα πολλά, συνειδητοποίησα ακόμα περισσότερα.
Τον τελευταίο καιρό έχω μεγάλη ανάγκη απο αλλαγές κυρίως από πράγματα που δεν με ικανοποιούν, έχω την ανάγκη να φύγω από όλα εκείνα που νιώθω πως με εμποδίζουν να είμαι καλά μέσα μου.
Την αρχή την έκανα ήδη και συνεχίζω.
Ένα ξεκαθάρισμα της  άνοιξης!  Μοιάζει με ξεκαθάρισμα στα χειμωνιάτικα ρούχα που πλέον πρέπει να αντικατασταθούν με κάτι πιο ελαφρύ, κάτι πιο φωτεινό πιο ανοιξιάτικο.
Κάτι που θα φέρει ένα χαμόγελο αισιοδοξίας στα χείλη.
Όλο αυτόν τον καιρό πήρα πολλά μηνύματα απο ανθρώπους που απο πραγματικό ενδιαφέρον για μένα με ρωτούσαν πώς είμαι και τι κάνω.
Και η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα!
Άνθρωποι με τους οποίους δεν έχω καθημερινές επαφές, ανθρώπους που δεν έχουμε πιεί ούτε έναν καφέ μαζί.  Και όμως κατάφεραν με ένα απλό μήνυμα να με συγκινήσουν!
Μέτρησα ακόμα μια φορά φίλους! Και κατάλαβα πώς έχω αρκετούς! Ο καθένας με στήριξε με τον δικό του τρόπο.
Μέσα σε όλα αυτά, ανάμεσα σε σκοτεινές σκέψεις, σε άγχος προσπάθησα να διατηρήσω την αισιοδοξία μου και να μην επιτρέψω στον φόβο μου να απομακρύνει όλα όσα πραγματικά ήθελα!
Ναι το σύμπαν ακούει είτε το θέλεις είτε όχι είναι ο νόμος της έλξης αυτός.
Και αυτό απλά το επιβεβαίωσα μια φορά ακόμα...Όπως ανέφερα και πιο πάνω μετά απο τρία χαρμόσυνα γεγονότα κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να ονειρεύεσαι και να πιστεύεις στον στόχο σου...
Ακόμη και αν έχεις να διασχίσεις πολύ δρόμο μέχρι να τα φτάσεις, ακόμα και αν συναντήσεις δυσκολίες ή εμπόδια.
Ακόμα και όταν νιώθεις πώς πέφτεις!
Βρίσκεις δυνάμεις και σηκώνεσαι.
Όμως όταν σηκωθείς η αίσθηση της ικανοποίησης είναι τέτοια που γεμίζει το μέσα σου με δύναμη!
Η άνοιξη πάντα έρχονται, τα λουλούδια ανθίζουν και οι περισσότερες κάμπιες γίνονται πεταλούδες!
Η άνοιξη είναι υπέροχη είτε την βρεις μέσα σου είτε έξω απο το παράθυρο!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.